بیماری قلب (روح انسان)

انسان وقتی انسانیت خودش  را از دست می دهد که دچار بیماری دل شود.!

بیماری دل در این است که تمام و خواص انسانیت در او از بین برود؛ و تمام خویهای زشت و حیوانی در او ظاهر شود.

مرض دل خو گرفتن به اوصاف ناپسندی همچون ( دروغ- غیبت- کینه- تهمت -حسادت - بخل و.)

حضرت امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) می فرمایند:

ألاَ وَ إِنَّ مِنَ الْبَلاَءِ الْفَاقَةَ، وَ أَشَدُّ مِنَ الْفَاقَةِ مَرَضُ الْبَدَنِ، وَ أَشَدُّ مِنْ مَرَضِ الْبَدَنِ مَرَضُ الْقَلْبِ.

ألاَ وَ إِنَّ مِنْ صِحَّةِ الْبَدَنِ تَقْوَى الْقَلْبِ.

آگاه باشید که یکى از بلاها فقر و تنگدستى است و بدتر از آن بیمارى جسم است

و از آن بدتر بیمارى قلب (فساد اخلاق و انحراف عقیدتى) مى باشد

و بدانید که تقواى قلب به دلیل صحت بدن است.

(نهج البلاغه حکمت388 )

انواع فسادهای امروزی  (فتنه ها ،خیانتها ،جنایتها  ،خشونتها- خودکشیها ،فحشا، انحرافات جنسی - یها بی بند باری ها ،اعتیاد به الکل و مواد مخدر و)

سببش از یک نوع بیماری است که انسان را وادار به کار غیر انسانی می کند و آن بیماری دل است .

والا اگر روح و روان انسان سالم باشد که دست به چنین کارهای که حتی حیوانات هم نمی زنند نمی کند.

نتیجه: قلب سالم انسان را به بالاترین درجات می رساند

و قلب مریض انسان را به ته دره پرتاب می کند.